Prostytucja
Prostytucja
Sprzedaż usług seksualnych (głównie: odbywanie stosunków płciowych) za pieniądze lub inne korzyści. Osoba oferująca usługi seksualne nazywana jest prostytutką; termin ten odnosi się również do mężczyzn – "męska prostytutka".
W Polsce uprawianie prostytucji i czerpanie z tego tytułu korzyści materialnych nie jest nielegalne
Ustawodawca przyjął założenie, że seksualność nie może być przedmiotem umowy cywilnoprawnej. Z tego powodu w Polsce używa się określenia agencja towarzyska, tzn. oferująca płatne usługi towarzyskie - za czynności seksualne nie można bowiem legalnie żądać zapłaty.
Sama prostytucja nie jest zabroniona przez polskie prawo
Z jej zjawiskiem związane są czyny zabronione, takie jak
Stręczycielstwo- nakłanianie innych osób do prostytucji,
Sutenerstwo- czerpanie korzyści majątkowych z uprawiania prostytucji przez inną osobę,
Kuplerstwo- zachowanie polegające na ułatwianiu innej osobie uprawiania prostytucji celem osiągnięcia korzyści majątkowej, najczęściej przybiera formę udostępnienia lokalu, ułatwianie kontaktu klientów z prostytutkami (doprowadzanie, wskazywanie adresu).
Według badań policji zatrważający jest fakt handlu ludźmi i niewolnictwa, szczególnie młodymi kobietami ze Wschodu (również z Polski), które przymuszane są do pracy w agencjach towarzyskich. Takie praktyki łamią konstytucyjne prawo wolności osobistej i grożą za to surowe kary pozbawienia wolności.
Akty prawne odnoszące się do prostytucji w Polsce
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny, Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553
Rozdział XXV - Przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności
Art. 203.
Kto, przemocą, groźbą bezprawną, podstępem lub wykorzystując stosunek zależności lub krytyczne położenie, doprowadza inną osobę do uprawiania prostytucji, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
Art. 204.
§ 1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, nakłania inną osobę do uprawiania prostytucji lub jej to ułatwia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Karze określonej w § 1 podlega, kto czerpie korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez inną osobę.
§ 3. Jeżeli osoba określona w § 1 lub 2 jest małoletnim, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 4. Karze określonej w § 3 podlega, kto zwabia lub uprowadza inną osobę w celu uprawiania prostytucji za granicą.
Podział prostytutek ze względu na miejsce zdobywania klientów
uliczne – oczekują na klientów na ulicach w mieście oraz na drogach wyjazdowych z miasta lub przy hotelach; rangę ich określa ulica, na jakiej pracują- przy ekskluzywnych hotelach, na znanych placach spotkamy te o wyższej pozycji. Ta forma prostytucji uległa zmniejszeniu w momencie pojawienia się agencji towarzyskich i otwarcia granic dla ruchu turystycznego.
dworcowe – zdobywają klientów na dworcach. W grupie tej znajdują się kobiety i mężczyźni, ale także dzieci, które często uciekają z domów rodzinnych lub placówek opiekuńczo-wychowawczych do większych miast, nie mogąc znaleźć noclegu zgadzają się na propozycje spotkanych na dworcach osób dorosłych i w zamian za utrzymanie bądź pieniądze decydują się na świadczenie usług seksualnych.
dyskotekowe – stałym miejscem pozyskiwania klientów są dyskoteki.
tirówki – pracują na autostradach, drogach szybkiego ruchu, trasach międzynarodowych, parkingach, przy stacjach benzynowych, w miejscowościach przygranicznych.
agentki – inaczej: towarzyskie; pracownice agencji towarzyskich, często oprócz świadczenia usług seksualnych biorą udział w pokazach tańca erotycznego.
hotelowe – poznają klientów w hotelowych barach, kawiarniach, holach.
call-girls – najbardziej ekskluzywne prostytutki, posiadają wille bądź mieszkania, w których przyjmują klientów, często posiadają własnych taksówkarzy czy naganiaczy klientów.
Podział prostytutek ze względu na wiek
młodociane – osoby poniżej 15 roku życia, często określane jako “małolaty”
„stare malutkie” – dziewczęta często nieletnie, próbujące strojem, makijażem i wyzywającym stylem bycia dodać sobie lat
weteranki – kobiety, które wiele lat pracują w prostytucji
debiutantki – od niedawna pracujące w prostytucji
świeża krew – w żargonie właścicieli agencji określenie to oznacza nowe prostytutki zatrudnione w ich agencjach
Statystyki
Co druga kobieta nigdy nie wstąpiło w związek małżeński.
24% kobiet jest obecnie zamężna, a 26% po rozwodzie, w separacji.
6 na 10 badanych kobiet ma dzieci, w tym m.in. 37% ma jedno dziecko, a 15% dwójkę dzieci.
37% mieszka w wynajętym mieszkaniu, 32% we własnym mieszkaniu/ domu, natomiast 19% w agencji towarzyskiej.
Średni wiek inicjacji seksualnej wynosi 16,8 lat.
40% kobiet prostytuujących się miało pierwszy stosunek seksualny przed 17 rokiem życia, w tym 10% poniżej 15 roku życia.
Ponad 1/3 kobiet (35%) pije alkohol przynajmniej raz w tygodniu, a 13% każdego dnia.
37% kobiet próbowało kiedykolwiek leków uspakajających, 35% amfetaminy, 30% marihuany / haszyszu, a 20% kokainy.
2/3 kobiet (64%) przynajmniej raz w życiu wykonało test na obecność wirusa HIV, w tym 36% badało się na obecność wirusa od 2 do 5 razy.
Na 400 przebadanych prostytutek, u 9 stwierdzono obecność antyciał na wirus HIV.
6 na 9 kobiet zakażonych wirusem HIV było uzależnionych od narkotyków.
Na 400 przebadanych prostytutek, u 14 stwierdzono zakażenie infekcją przenoszoną drogą płciową.
Prostytucja definiowana jest najczęściej jako negatywne zjawisko społeczne, polegające na uprawianiu nierządu w celu osiągnięcia korzyści finansowych. Wiąże się ją z rozprzestrzenianiem chorób przenoszonych drogą płciową oraz z działalnością przestępczą. Mianem prostytutki określa się osobę, która dorywczo lub stale, zaspokajając potrzeby seksualne przygodnych partnerów, osiąga korzyści materialne, zwykle w postaci pieniędzy (czasem upominków). Obecnie świadczenie usług seksualnych definiowane jest jako zjawisko uwarunkowane czynnikami: społecznymi, ekonomicznymi, kulturowymi i biologicznymi.
Prostytucja może być:
- heteroseksualna;
- homoseksualna;
- biseksualna;
- transwestytyczna;
Wyszczególniono również typy prostytucji ze względu na miejsce gdzie jest ona sprzedawana:
- prostytucję w salonach masażu;
- prostytucję w agencjach towarzyskich;
- prostytucję w klubach typu peep – show;
- prostytucję w hotelach i restauracjach;
- seks na telefon, usługi towarzyskie;
- prostytucję w oknach (rozpowszechnioną głównie w Holandii),
- prostytucję uliczną oraz na drogach dojazdowych do większych miast i przejść granicznych.
Nowe formy prostytucji w Polsce
Dajlerzy – chłopcy i młodzi mężczyźni, świadczący płatne usługi seksualne dla zagranicznych homoseksualistów na Zachodzie
Eros Center – nowocześnie zorganizowane domy publiczne z szeroką gamą usług
Dominas – miejsca, gdzie oferowane są specjalistyczne usługi np. sadomasochistyczne
Peep-shows – oznacza miejsce, w którym kobiety tańczą nago lub rozbierają się na obrotowej scenie w celu pobudzenia seksualnego oglądających je przez szybę osób
Seks-Video – organizowane przy niektórych seks shopach; po obejrzeniu filmu pornograficznego możliwy jest kontakt seksualny z zatrudnionymi kobietami lub mężczyznami za opłatą
Seks na telefon – pozyskiwanie klienta przez zamieszczone w prasie oferty wraz z numerem telefonu
Seks telefon – forma usługi polegająca na prowadzeniu rozmowy telefonicznej o zabarwieniu erotycznym
Agencje towarzyskie – zarejestrowana forma działalności gospodarczej, instytucja wynajmująca za odpowiednią opłatą osoby do towarzystwa, świadczące m.in. usługi w zakresie masażu erotycznego
Galerianki - problem prostytucji wśród nieletnich dziewcząt i chłopców. Gimnazjaliści, którzy szukają w galeriach centrów handlowych sponsorów, oferujących w zamian za seks kupno odzieży, drobnego sprzętu elektronicznego bądź też pieniądze.